180501 चःति‌ं प्याःगु चेन्नाइया यात्रा

राजेन मानन्धर

भारत धालकि अनसं थें च्वनीगु । तर जिगु मिखाय् भचा ततापाक्क च्वंगु थाय्त वयाच्वन । दक्षिण भारतया सवाः कायेमंतले भारत खना मधाःसां जिउ । दक्वं बिस्कं अन । मतिइ जक वयाच्वनीगु भारत खयाः नं भारत मखुगु थासय् वनेगु गथे जुइ धकाः । अबलय् हे एस्पेरान्तो क्लबया पासा नवीन्द्रया मिखाया वासः यायेत चेन्नाइ वनेमालाच्वंगु अले पासा दुसा जिउ धयाच्वंगु सिल । थःत नं तसकं व मास्ति वयाच्वंगु जूगुलिं जितः ला अगःचा मालां द्यःगःचा लूथें जुल । छेँया गबलें सिमधइगु ज्यायात छखे तयाः जि तुरन्त हे तयार जुया । न्याम्हसिया पुचः दत — पासा अनिल, नवीन्द्र, वया पाजु झलक अले वय्कःया पासा गुरुङ । द्यवं जुरेयाःगुलिं जुइ, न्हापा छकःनं नाप मलानापिं जूसां झलक पाजु व गुरुङ पाजु नं छकलं हे थःथें च्वन ।




सन् २०१०या मार्च महिना । जिपिं सुथन्हापां लुँहितिया बसस्टपय् नाप लाना । पिइकेगु ला माइक्रो बसया अधिकार हे जुल । धौछि धयाथें पिइकाः जिमित यंकल वहे कलंकिया धुफ्वः दंगु घ्वाराघ्वारा संकीगु लं जुकाः । गन खः मसिउ छगू थाय् बाय् हे मसिउगु थासय् गाडि दिकल, यःसा न मयःसा घिचेया धयाथें । भाः धायेलात कि नसा क्यनाः लुटे हे यात जिमित । लँ धुछि ध्यबा म्हयाच्वंपिं, गुलिं छ्यनय् ह्यांगु फेतां चिनातःपिं गुलिं इँचा मुगः दूगु झण्डा ज्वनातःपिं । देश सेवा यानाच्वंपिन्संथें रसिद न्ह्यचाकी, छाय्, छुयायेत, गुलि धइगु न्ह्यसःलिसः यायेगु आवश्यकता हे मदु । धाल कि धाल । अन हे दनाच्वंपिं ट्राफिक पुलिसं नं लातां क्यरा स्वःथें स्वयाच्वनीबलय् व बफरा ड्र«ाइभरं जक गथे नवायेफइ?

चारबजे ति जुल जुइ जिपिं नेपाल भारतया सिमाना सुनौलीइ थ्यंबलय् । तांन्वयाः च्वनां च्वने मजिउ । तुकुतुकु वनाः सिमाना पार याना । कतपिनिगु देसय् थ्यनकि मन हे असुरक्षितथें गरखेसे जुइयः खनी, खला झी थःगु हे दसय् नं गबलय् सुरक्षित धकाः ? पाःगु छुं हे मखु अथे सां फुक्क मेथे । भचा ला पा हे पा — अन थ्यन कि फुक्क छुं छुं यानाच्वंपिं जक लुइ, दक्वं लिमलाः । “मेरा भारत महान” धकाः च्वयातःगु गाडीतय् दथुं थःगु देय्यात लिफः स्वया । अन तःधंगु बोर्डय् हिन्दी व अंग्रेजी भासं च्वयातल — “हिन्दू अधिराज्य नेपालय् छितः लसकुस” । नुगलय् वल, गणतन्त्र वःगु व धर्म्निरपेक्ष जूगु स्वदँ दइन अथे नं छाय् थ्व लोकतान्त्रिक सरकारं बुद्धया देय् नेपालय् लसकुस धकाः नं च्वयेमफुत । थ्व ला लिसः हे म्वाःगु खँ जुल ।

भचा जायेकाः गोरखपुर वनेगु बस लुइका । दुने हिन्दी प्याखं स्वयाच्वना, यःसां मयःसां । भचा जायेकाः बस न्हयात, तप्यंगु बांलाःगु लँय् जवं खवं वाउँगु बुँयात लिउने लाकाः । सनिलय् गोरखपुर थ्यन । नेपालीत भारत वनेगु दकलय् चल्तीगु लँ — ब्वं वनीपिं, धर्म याइपिं, ज्या याःवनीपिं, वासः याःवनीपिं अले मिस्त मिइयंकीपिं दक्वसिगु थ्व लँ । स्वर्ग वनेगु लँ हे धाःसां जिउ, थःगु देशय् कर्म खंकेमफुपिं झी अभागी नेपालीतय्गु लागि थ्व ।

नापसं गोरखनाथया द्यःगलय् थ्यन । तःधंगु इलाका कयाः चक्कंगु थासय् दयेकातःगु व दुरुल्वहँया द्यःगलय् थ्यनकि छगू आनन्दया महशूस जू । सुरक्षा जाँच धुंकातिनि दुहावने खनीगु थासय् गनं नं फोहर यायेमदु, द्यबां कयेके मदु, द्यःयात प्यं क्यनाः थःगु फोटो काये मदु, दुने द्यःया फोटो नं काये मदु । झीथाय् पशुपतिइ, मांकाःद्यःयाथाय् फ्वनाच्वनीपिं मध्ये गुलि थ्व हे थासं वःपिं दइ, तर थन धाःसा छम्ह नं फ्वगिं मदु । द्यःपालाःनं अन ध्यबा काइमखु, बरु वक्वसित स्वां व प्रसाद धाःसा मन स्वां ह्वयेकाः इनाच्वन । न्ह्याःसा अन तयातःगु दानपात्रय् मंदुथें चन्दा क्वफात, व नं कर मदु । झीसं थन बुंग द्यः वा मत्स्येन्द्रनाथयात गोरखनाथया गुरु धयाच्वना । अन धाःसा गोरखनाथया तःम्ह शिष्यत मध्ये छम्ह मत्स्येन्द्रनाथ नं धकाः थनातल, वथें ग्वाय्दारी तःतःहाकःम्ह, जटा सप्वः प्यनातःम्ह बाबाजी थेंज्याःम्ह ।

छगः त्याम्पुइ न्याम्ह मनू व च्यागः ब्याग न्हयंकाः जिपिं गोरखपुरया रेलवे स्टेशनय् थ्यन । सछिदँया इतिहास क्वबिच्वंगु व भराय्धंगु स्टेशनं जिमित लसकुसयात हपहप ताःन्वगु इलय् । दुने वनेसाथं जिमिसं थुल थ्व ला मेगु हे संसार धकाः । अन निसः स्वसः मनूत बँय् चातुवानाः द्यनाच्वन, गुलिं वयाच्वंपिं गुलिं वनेत पियाच्वंपिं । प्रत्येक यात्रीया थःथःगु दुख, थःथःगु समस्या । थज्याःगु दृष्यं मनूतय्त दार्श्निक दयेकी, कवि नं दयेकी — थ्व दुनिया हे छगु रैनबसेरा । रेलवे स्टेशन — पलख थन च्वनेगु ला खःनि झी, अले थःम्हं बांलाःगु बांमलाःगु यानागुया लुमन्ति त्वःता वने हे मानि । व नं गुलिस्यां गुलिसित जक लुमंकातयेफइ? स्याःन्याःपिं मन्तकि तकं सनाः वने मलाःगु थ्व जीवनय्?

तिकसया ज्या मिलेयायेधुंकाः पिने नःवया । अपाय्धंगु बजार, उलिमछि पसः । छगू नपसलय् वनाः जा ति धया, निम्ह नेपालीत वयाः जा नकःवल, व सवाः थ्व सवाः मदुगु । अनसं नेपालीत प्यम्ह मिजंत, छम्ह १५दँ ति दुम्ह मिसा मचा अले बाज्यःवंम्ह मिसा खासखुस यानाच्वन, मिसा मचां नमवाः । जिमित माःगु खँ मखु धयाथें वास्ता मयाना । नयेधुनेवं छझाः चाहिलाः, मोबाइलय् सिमकार्ड तयाः थःथःगु छेय् फोन याना अले स्टेशनय् वना । अन थःथःगु स्लीपिङ ब्याग लानाः बँय् ग्वतुला । ताःन्वःगु व अनतयातःगु लाउडस्पीकरं व ट्रेन वल, थ्व ट्रेन वन धकाः मतापं हालाच्वंबलय् न्ह्यः वयेक मफुत । अथें हे चा बित ।



०००

सुथन्हापां ख्वाःसिले सिधयेकाः थःगु ट्रेन माला । मनूत ला अन ओहो खापा मचाःनि उखें गयाः थुखें गयाः आक्रमणथें हे यानाच्वन । पलख लिपा चायेकःवल । जिपिं थःगु सिट मालाः फ्यतुना । थ्व जिगु जीवन या न्हापांगु अनुभव ट्रेनय् च्वनेगु — तग्वःगु, फोहरगु, नवःगु तर बल्लाःगु । ब्रिटिश सरकारं भारतय् राज यानाः न्हयाःगु कयायंकूसां अन विकासया पुर्वाधार ला बियाथिकल नि । झी जुलं न थःम्हस्यां थःत दयेकेफु, न करपिन्सं दयेकाबिइ लायक हे झी जुया, खाली स्वतन्त्रता या म्ये हालाः थःत मिउवनाच्वना, गबलें बर्माय्, गबलें मलायाय्, अले गबलें कोरिया व सउदी अरबियाय् । ट्रेन न्ह्यात — जिमिगु करिब ४,००० किमी तःहाकःगु यात्रा न्ह्यात । गज्याःगु गज्याःगु अनुभव जुल, धाये हे मसः । तसकं रोमान्चित जुल । एस्पेरान्तो भाय्या “लोकोमोतिभो” धाःगु म्ये लुमन । धाथें ट्रेन हे जीवन खः अले जीवन ट्रेन । पलख न्हयइपुक खँ जुल , लिपा ला व नं सुम्क, व नं सुम्क । झ्यालं खनेदयाच्वंगु दृष्यं जिमित मोहित यात, झुमिं यंकातःगु थें । भारतया थुलि थासय् वनेत गुलि ई मालीगु जुइ, तर जिपिं धाःसा सितिकं स्वयावनाच्वना । खजा थुकिं हे उगु लागाया खःगु चित्र जा ब्वइमखु, अथेसां अनया ग्रामिण जीवनया जीवन्त वर्णन ब्वनाच्वना, सफुतिइ ब्वनेथें । रेलया लिक लिक्क लिक्क वयाच्वंपिं, लः काःवंपिं, वसः हियाच्वंपिं अले छेँ पिने खि फानाच्वंपिं । बेतोडं जिपिं दक्षिण पाखे न्हयानाच्वना । घण्टौं तक नं वाँउगु छ्वमा वा मेमेगु बाली बाहेक मेगु छुं स्वयेगु मदु, मैदान या मैदान, मिखां न्हयायेमदयेक तःफागु बुँ । चक्का जाम नं मदु, चन्दा काःवःपिं नं मदु । अले गनं देय्या विकास मजुइलेसा धयाथें मनय् वन । न्ह्यइपुगु दृष्य नं ताबाय्त स्वयाच्वनकि मिखा त्यानुसे च्वनी खनी । जि च्वये ग्वतूवना, कय्ता बालाथेंज्याःगु यखानातःगु खाताय् थसःपानाः ।

ट्रेनया जिन्दगी नं थःगु हे कथंया दु । अन दिपाः मदयेक मिउवयाच्वनी, गबलें छु गबलें छु । गबलें बांलाःगु सःदुम्ह म्ये हालीम्ह फ्वगिं वइ, गबलें लापा थानाः म्ये हालीम्ह हिजरा वइ । मदु, मयः, म्वाः धकाः जक हालाच्वच्वं हे न्हि वनी । ट्रेनया थः हे मनूतय्सं च्या, समोसा, पुरी व मेमेगु नसाज्वलं मिउवइगु ला दहे दु, उकिसं पिनें गयाः मिउवइपिं छु धायेगु — खँक्व मिइहइ, धाःगु न्यायेगु दु । जा हे नं नयेगु ला दु तर लुइमखाइथें च्वनाः जिमि थम्हं यंकागु हे उगुं थुगुं न्ह्यइपुक नया । थाय्थासय् स्टेशन वलकि पलख दिकी, जिमि स्टेशनया नां जक स्वयाच्वने । ज्या छुं हे याये म्वाःसां न्हिछि ट्रेनय् च्वने धइगु ला साप त्यानु खनी । बहनी ला तसकं चिकुसे च्वनावल, स्लिपिङब्याग हे मगाना वल ।



०००

सुथंनिसें वहे झ्यालखाना थें ज्याःगु झ्यालं छु छु वल दक्व स्वयाच्वना, स्वयाबिया । वहे बलेचा, फोहरगु पुखू, ततःधंगु होर्डिङ बोर्ड, मनूत ज्या यानाच्वंगु, अले गनं गनं शहरथें च्वंगु तःतःखागु छेँत । गुलि स्वयेगु, स्वस्वं वाकी वः । थाय्थासय् स्टेशन वइ — हुल्ल मनूत वइ, हुल्ल मनूत वनी, मिइपिं वइ, जिपिं नं तुति चकंकेथें पिने वने, हप्प वइगु फय् नये । जिके ब्वनेगु नं दु, म्ये न्यनेगु नं दु तर याये छुं हे मयः । प्रति घण्टा १०० किमी वनाच्वनाः नं जिपिं कैदी, मोबाइल कैदी । मेपिं च्वनाच्वनेमालाः हिमी चाइ, जिपिं वनाच्वनेमालाः हिमी चाः । धइथे यायेमन्तकि दक्वसिया तं वइ, शायद थुकियात हे स्वतन्त्रता धाइगु जुइ । रघुवापुरम, पोतकपल्ली व मेमेगु स्टेशन वयेधुंकाः जिपिं सनिलय् विजयवाडाय् थ्यन ।

चान्हसिया १२ बजे जुइन जिपिं चेन्नाइ थ्यंबलय् । ट्रेनं कुहां वयाबलय् जि अझ नं ट्रेनय् हे तिनि थें का, वाग्लावाग्ला सनाहे च्वन जिगु मन ला । सब्बु चान्हय् नं उपाय्सकं तान्वःगु, चःति हे खलखल वयेक । कुहां वयेमलाःनि कुल्लीं भुंवल, अटोवालातय्सं भाःभी यानाः वना । स्टेशन पिनेया दृष्यं छझाः ला थारा हे न्हुकल । स्टेशनय् द्यनाच्वंगु ला स्वयेधुन, तर पिने नं लँ सिथय् उतिकं ग्वतुलाच्वंपिं झ्वः झ्वः, सलंसः हे दइ । उपिं अन स्टेशनय् वा मेमेथाय् ज्या याइपिं जुइमाः । गांया सिचुगु फय् व ताजागु अन्न नये मययाः खिचां मसिउगु दुख सिइत वःपिं उपिं । बांलाःगु जीवनया म्हगस सुयात मदइ? तर झीगु अर्थब्यवस्थां शहरय् च्वन कि जक तःमि जुइ धकाः स्यनातःगु दु । उकिया फल भोगेयानाच्वंपिं उपिं । शहरं धनी जक मखु गरीब जनता नं दयेकी खनी । अथेला सुं गरीब जुयामबिउसा सुयात धनी धाःवनेगु हानं । स्वयेत ला जिं भारतया दिल्ली, बनारस व दार्जिलिङ नं स्वयातयागु दु तर थनया थ्व खनाः जि छझाः ला इतःमितः हे कन । नुगलय् यक्व हे खँ वाल ।

चेन्नाइ । भारतया हे छगू तःधंगु शहर । न्हापा मद्रास धाइगु थ्व थाय्यात । तर थनया जागरुक जनतां थनया मौलिक नां किइके बिइमखु धकाः आन्दोलन यायेवं थनया नां हानं चेन्नाइ जुल । थःगु थाय्या थःगु नां । झीथाय् नं आः नकतिनि नकतिनि च्वंवःपिन्सं गुलिखे झीगु थाय्या नां हिलाः थः यःयःगु नां तयायन । झी स्व जक स्वयाच्वना । विरोध यायेम्हाः झी । अथे जुयाः झीसं झीगु पहिचानय् मेपिन्सं आक्रमण याःगु नं सह यानाच्वनेमाल । थन थ्व हे जक लुमनाच्वन जितः ।

ततःबालागु लँ जुयाः अटों गिथालयम होटलय् थ्यंकाबिल । भाःया खँय् भचा कचमच जुल । हिन्दी बांलाक नमवाइपिं जूगुलिं अंग्रजी भाय् हे सहारा जुल । ताबाय्त हालां छुं फाइदा मखनाः द्यनाछ्वया व मिग्वारा थज्याःगु पूगु लासाय् । अनया ततःधीपिं पत्तितय्त जिमिगु हिमालयया हिया सवाः सात जुइ ।



०००

सुथय् दनागु लिबात । चेन्नाइया सुथ । कःसिइ वनाः स्वया । न्हयाक्व तःधंगु शहर जूसां अन धू व कुँया दुख फये म्वाः, कमसेकम सुथय् छझाः सां याउँक यचुगु फसय् सासः ल्हायेदु — खितुंगाः थें न्हियान्हिथं स्यनावनाच्वंगु येँय् बूम्ह जितः थ्व स्वयाः आनन्द मेगु छु माल? मुक्तिनाथया कामना लिपा याये, आः यात ला थ्व हे स्वर्ग का ।

च्याया तलतलं याकनं पित ब्वनाहल । छझाः नकतिनि चाःगु बजार चाःहिला । पिनेसं च्वंगु पत्रिका पसलय् हिन्दी भाय्या छुं हे पत्रिका मदुबलय् तिनि झसंग वन, थ्व ला भारत खयाः नं भारत मखु खनीका । पिने मिखा ब्वयेका, अंगलय् ततःग्वगु आखलं नं उमिगु तामिल भाय् जक नवाइ अले स्याम्पुया पोस्टर व मोबाइलया विज्ञापन जक मखु, हिन्दी प्याखं (तामिल भासं हिलातःगु)या पम्प्लेटं नं उमिगु हे भासं जक जानकारी बियाच्वन । जिमिगु लागि अन थुइकेगु छुं नं खँ मदु । थन ला अनया मातृभाषा तामिल बाहेक मेगु छुंछुं नं भाय्या अस्तीत्व मदु धाःसां जिउ, गनं गनं माःथाय् अंग्रजी बाहेक । उमिगु निंतिं उमिगु तामिल भाय् दुसा गाः ।

न्हापां च्या त्वनेगु थाय् नी लुइका । अनया च्या त्वनेगु स्वयाः च्या दय्कीगु स्वयेगु मज्जा । भचा दुरु लुइ, कडागु रंग तइ अले ब्वाइब्वाइ मवःतले च्वंनिसें उखें थखे, थुखें उखे यानाः ग्लास संकाच्वनी । च्या हे मूसयेकाः त्वनेमाः इमि । व ला न्हयइपुसे च्वन तर अथे सनाच्वनीबलय् च्या ख्वाउसेच्वनीगु धाःसा सुख मदु, थः जुलं मे च्वकाय् च्वाइँक पुक्क त्वनेमाम्ह ।

अपाय्धंगु शहर, अन मेपिं पिनेयापिं मनूत मवइगु नं खइमखु, उमित पिनेयापिं ब्यापारी, पर्यटक वा श्रमिक हे नं म्वाःगु खइमखु । तर छाय् अन हिन्दी लगायत अन्य भाय् अघोषित रुपं निषेध यानातःगु? सुनां यायेफत? अनच्वनाच्वंपि आप्रवासीतय्सं विरोध मयाः जुइला? च्याया तलतल स्वयाः नं उलिमछि न्हयसःया तलतलं जितः तयेमबिल । सुयाके न्यनेगु? सुनां कनी? हानं छु भासं न्यनेगु?

बजार चाःहिला, निगू स्वंगु पसलय् दुहां वनां सुनां नं हिन्दी खँ मल्हाः, बरु मसःसां अग्रेजी भाय् हे छ्यली पिनें वःपिं धकाः म्हसिलकि । अन पसःपसलय् मूलुखाय् च्वय् ख्याःया ख्वाःपाः खानातःयइगु चलन व खुलाखलुइ थी थी रंग छ्यलाः मंदः दयेकीगु चलन यल जिमित । अन्नपुर्ण क्याफे धाःगु पसलय् वनाः नयेगु स्वया, पसल्यां अन अंगलय् तिकातःगु फोटो क्यन । जिमिसं पोंगल धाःगु हलूजाथेंज्यागु कयाः नया, पालुसां साः । बल्ल छगू पसलय् हिन्दी नवानाबिल, जिमिसं थःथःगु मोबाइलय् अनया सिमकार्ड तया, थनच्वंपिन्सं हिन्दी मसःला धयां सःसां नवानाबिइमखु धाल ।

थन नं झीथाय् थें त्वाः त्वालय्, लँय्, गल्लीइ द्यःगःत दु । अन दइगु धइगु गणेश, कुमार भगवतीया द्यःगः खः । झीथाय् थें ध्वातुमुतु ध्वानाः वनेगु, जाकिं स्वानं, सिन्हलं कयेकेगु चलन मदु, न पालाःयात ध्यबा हे बिइमाः । बरु भक्तजनपिन्त पुजारीं प्रसाद बिइ, अले उमियःसा दानपात्रय् फुथे चन्दा तयाबिल धाःसा व अनया संरक्षण समितिइ वनी ।

झीथाय् थें लँय् लँय् ध्वदुइगु द्यःगःत स्वस्वं वना । अनया द्यःगलय् छगू मेगु हे कथंया कलात्मकता दु, सुन्दरता दु । आकर्षक धायेला, मोहक धायेला । दुने द्यः भागियायेथाय् खुल्ला थाय् दु । अले द्यःपिनिग ततःधिकःदु ल्वहँया मूर्ति दयाच्वनी । मेगु कथंया हे मुद्रा अले श्रृंगार नं । अनया गर्भगृहय् च्वंपिं द्यःपिं जक मखु, द्यःगःया अंगलय् अलि गजू थज्याःगु पलिइ तगिं तगिं पिकयाः फ्यतुकाःतःपिं द्यःपिं नं उलि हे सुन्दर । अथे पलिइ फ्यतुकातःपिं द्यःपिनिगु मुर्तित साप ल्वःवनापुसे च्वं, सना हे हइला धयाथें च्वंक दयेकातःगु दु । झी थःगु जक बखान यायेसःपिन्सं दक्षिण भारतया कलाकृति, वास्तुकला व सौन्दर्यशास्त्रया अध्ययन यायेगु मौका दत धाःसा झी झीसं थःगु गुणगान यानाः च्वयागु लेख रचानाय् न्याय यानाथें च्वनी ।

पलख चाःहिला । ताःन्वया वल । न्ह्यागु पसलय् वंसां भाय्या समस्या— हिन्दी नवाइपिं मखु, अंग्रेजी बांलाक मसः । जिं ला नेपालय् गथे दक्वस्यां खय् भाय् ल्हाइ, अथे हे थन नं दक्वस्यां हिन्दी भाय् ल्हाइ धकाः बिचाः यानाच्वनागु । जिमिसं जक छु दक्व नेपालीतय्सं अथे हे बिचाः याइ । झीथाय् गथे दक्वसित सरकारी भाय् ल्हायेत बाध्य याइ, थन नं दक्वसित अथे हे बाध्य यानातःगु दु, मेमेगु भाय् ल्हाइपिन्सं व सरकारी प्रवृतिलिसे ल्वायेमफयाः थःगु मां भाय् त्वःतात्वःता वनाच्वनजुइ धकाः अनुमान यायेगु नं अन्यथा मखु झीगु निंतिं । तर अथे मयासें नं राष्ट्रिय अखण्डता ल्यंकातये जिउगु जुयाच्वन ।

कमसेकम भाय्या हिसाबं धायेगु खःसा तामिलनाडु वा चेन्नाइ भारतया अधिनय् मदु, अथे धइगु हिन्दी भाय् ल्हाइगु भारतया कब्जाय् मदु । उमिसं थःत हिन्दी भाय् आवश्यक मदु धकाः धायेफत । अंगलय् धायेधुनकि गुलि हिसिचा दयेक थःगु भाय् व लिपिं थःम्हं धायेमाःगु खँ ल्हाकातःगु । झी स्वनिगलय् बालं च्वंवइपिं खय्तलिसे व पाछै मिउवइपिं मदेसितय्त मसः मसः उमिसं छु छु भासं खँ ल्हात व व भासं लिसः बिया च्वना । उलि जक मखु साइकलय् तरकारी मिइहल कि “ओ भैया इसका कितना?” धकाः थःगु देसय् उमिसं धायेन्ह्यः उमिगु दासत्व स्वीकार यानाच्वना । झीसं तामिलतय्गु थेंज्याःगु थःगु भासय् गर्व यायेगु गबलय्? आः ला झी भाषिक नेतातय्सं थौंतक झीत झंगः जकं लानाच्वन ला धइथें च्वना वल । मांभाय्या सेवा महाकाव्य वा हाइकु च्वयाः जक जुइमखु धइगु सिइकेत नेवाःत छकः सां अन ला वने हे माःगु थें ताल ।

लिक्कसं छगू होटल जिपिं च्वनागु स्वयाः दंक लुत । न्यनास्वयां अन विदेशीतय्त तयेगु अनुमति मदु धाल । थःत “विदेशी” धाःगुलिं फुरुंग जूसां व दंगु होटलय् च्वनाः ध्यबा म्हंचायेके मखनीगु जुल । लिपा वं हे धाल, जिपिं अन भचा उखे च्वंगु पुलिस स्टेशनय् वनाः अनुरोध याःसा अनयागु स्वीकृति कयाः जक तयेफइ धकाः । धाथें वना, अंग्रेजी भासं अनुरोध याना अले वं व होटलय् फोन यानाः तःसां जिउ धाल । अले तिनि जिपिं अन च्वनेखन । झीथाय् थज्याःगु नियम गबलय् वइ जुइ धथाथें मनय् खँ ल्हात ।

थपाजि तःधंगु शहर, निन्हुप्यन्हु चाःहिलां क्वचाइगु खँ हे मखु । बांलाःगु नं स्वयेमाल बांमलाःगु नं स्वयेमाल । दन्नच्वंगु नं स्वयेमाल, खिउँगु नं स्वयेमाल । थःथिति पासाभाइपिं सुं मन्तकि न्ह्याक्व चाःहिउसां द्यःनं द्यःनं जक । अनच्वंपिं मनूतय्गु जीवन, संस्कृति, रहनसहन स्वयेगु गथेयानाः ? जितः चेन्नाइलय् च्वनाः नं चेन्नाइ मथ्यंनिथें जुयाच्वन । ताःन्वःगु धायेधुनकि क्वथां पिहाँ वनेम्वाः, मिगालय् दुनेथें । छु स्वइ जिमिसं चेन्नाइ, चेन्नाइनं जिमित स्वत का ।

जिपिं न्हापा ला थन नविन्द्रया मिखाया जाँच याकेत वयागु । तर अस्पतालय् जाँचेयायेधुनेवं निन्हुप्यन्हु पियेमालीगु जुल । क्वथाय् वयाः न्हापां तिरुपति बालाजी वनेगु खँ जुल । अस्पतालया ज्यामदुसेंलि वनेगु हे बांलाइ ताया । झीथाय् पशुपतिया “विकास” यायेगु खँ ल्हाइपिन्सं इलय् ब्यलय् नां काइ तिरुपतिया द्यगलय् बांलागु ब्यवस्था जुयाच्वंगु दु धकाः । अथे जुयाः थ्व छकः ला वने हे माःगु थाय् धकाः मतिइ जक तयातयागु ।

न्हापा अनयापिं एस्पेरान्तो पासापिं वेंकटेश रेडी व रंगानायकुलुयात नापलाये धकाः बचं बियातयागु । फोन यानास्वयां जिमिगु लागि तिरुपतिइ – (द्यःगः स्वयाः क्वयेच्वंगु बस्ती) क्वथा नं रिजर्भ यानातःगु जुयाच्वन । तर जिपिं धाःसा तप्यंक तिरुपति द्यःयाथाय् वनेगु तिकस कया । अथे जुयाः वयागु ग्वहालि नं ज्या कायेमखन । फोन यानाः वयात सुभाय् बिया अले तप्यंक वनेत्यनागुलिं क्षमा नं फ्वना ।

अनं जिमिगु यात्रा तिरुपति बालाजिपाखे जुल, तांन्वःगु चेन्नाइपाखें मुक्ति जुल । तर गनया मुक्ति, लिपा हानं ला वये हे मानि । हानं वये न्है? धकाः वनाछ्वया ।




http://jheegu.com/180502a/